در مقاله ای که با خانم ادیبه تعلقدار در باره ی آوای بی خزانِ  سیمین بهبهانی برای دو نشریه ی انگلیسی زبان نوشتیم، شعر زیر را  ترجمه کرده ایم که  اصلِ فارسی اش در پی می آید

مقاله را در سایت تهران بیورو و نسخه کوتاه تر آن را در نشریه هافینگتون پُست بخوانید–

حوّای پير

هشتاد سالگی و عشق ؟ تصديق کن که عجيب است

 حوّای پیر، دگر بار، گرمِ تعارفِ سيب است

‌لب سُرخ و زلف طلايي ‌زيبا، ولی نه خدایی

‌برچهره رنگم اگر هست آرايش است و فريب است

در سينه ام دل شيدا پرپر زنان ز تمنّا

هفتاد ضربه‌ی او را گويی دوبار ضريب است

‌

عشق است و دغدغه‌ی شرم، ‌تن از دمای هوس گرم

‌مي سوزم از تب و اين تب ‌فارغ  ز لطفِ طبيب است

شادا کنار من آن يار، آن مهربانِ وفادار

گويي ميان بهشتم ‌ تا اين کنار نصیب است

با بوسه بسته دهانم ‌ گفتن سخن نتوانم

‌آتش فکنده به جانم ‌ اين بوسه نيست، لهيب است

ای تشنه مانده‌ی عاشق! بخت است و يارِ موافق

‌با اين شراب گوارا دیگر چه جای شکيب است؟

آدم! بيا به تماشا، بگذر ز چالش و حاشا

هشتاد ساله‌ی حوّا با بيست ساله رقيب است